Ewa Monika Guzik-Makaruk

---

Wykształcenie

W 1995 roku Ewa Monika Guzik-Makaruk z powodzeniem zakończyła swoje studia prawnicze w Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Pięć lat później, w 2000 roku, uzyskała tytuł doktora nauk prawnych, opierając swoje badania na rozprawie pt. „Sekty religijne w Polsce. Studium prawno-kryminologiczne”, której promotorem był renomowany prof. zw. dr hab. Emil Walenty Pływaczewski. W 2009 roku Ewa Guzik-Makaruk osiągnęła kolejny ważny etap kariery naukowej, zdobywając stopień doktora habilitowanego nauk prawnych dzięki swemu dorobkowi naukowemu oraz pracy „Transplantacja organów, tkanek i komórek w ujęciu prawnym i kryminologicznym”.

W dniu 23 września 2017 roku prezydent RP Andrzej Duda nadał jej tytuł profesora nauk prawnych, co stanowiło ważny moment w jej karierze akademickiej. Ewa Monika Guzik-Makaruk została nauczycielem akademickim Uniwersytetu w Białymstoku, gdzie zajęła stanowisko profesora nadzwyczajnego. Ponadto, rozpoczęła działalność jako wykładowca w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie.

W roku 2018 otrzymała wpis na listę adwokatów Izby Adwokackiej w Białymstoku, co otworzyło przed nią możliwości praktykowania prawa. Dodatkowo, Ewa Guzik-Makaruk miała zaszczyt być stypendystką wielu renomowanych uniwersytetów, w tym Uniwersytetu Marcina Lutra w Halle i Wittenberdze (Niemcy), Uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria), Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach (Grecja), Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium (Niemcy) oraz Fundacji Aleksandra von Humboldta (Niemcy).

Praca naukowa

Ewa Monika Guzik-Makaruk jest autorką imponującej liczby prawie 160 publikacji, które zostały opublikowane w językach takich jak niemiecki, angielski, francuski oraz rosyjski. Wśród tych publikacji znajdują się dwie monografie, a także jej rola jako redaktora naukowego w trzech monografiach. Warto wspomnieć o wydaniach takich jak: „Przepadek przedmiotów i korzyści pochodzących z przestępstwa”, opublikowanej w Warszawie w 2012 roku oraz „Poczucie bezpieczeństwa obywateli w Polsce. Identyfikacja i przeciwdziałanie współczesnym zagrożeniom”, która ujrzała światło dzienne w 2011 roku. Dodatkowo, jedna z monografii została przygotowana w formie e-booka, zatytułowanego „Możliwości wykorzystania i wdrożenia nowoczesnych technologii do budowy narzędzi wspomagających codzienne funkcjonowanie osób niewidomych”.

Jej działalność naukowa obejmuje uczestnictwo w ponad 80 krajowych konferencjach, z czego na 30 miała okazję wygłaszać referaty. Ponadto, brała udział w blisko 30 konferencjach zagranicznych oraz międzynarodowych, gdzie na 15 z nich również prezentowała swoje wystąpienia, głównie w języku niemieckim.

Guzik-Makaruk jest jedną z inicjatorek oraz kierownikiem Szkoły Prawa Niemieckiego, która jest organizowana w ramach współpracy pomiędzy Wydziałem Prawa Uniwersytetu w Białymstoku oraz Wydziałem Prawa Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie.

W lipcu 2014 roku, jako jedyny ekspert z Polski, została zaproszona do realizacji międzynarodowego projektu zatytułowanego Auswirkungen der Liberalisierung des Internet-handels in Europa auf den Phänomenbereich der Arzneimittelkriminalität (ALPhA), który jest finansowany przez Ministerstwo Nauki Republiki Federalnej Niemiec. Projekt ten koncentruje się na zagadnieniach związanych z przestępczością związaną z parafarmaceutykami oraz fałszowaniem leków, a jego realizacja potrwa do kwietnia 2017 roku, z budżetem wynoszącym 1,5 mln euro. W projekcie biorą udział naukowcy z 28 krajów Unii Europejskiej.

Warto również zaznaczyć, że Guzik-Makaruk była promotorką pracy doktorskiej dr Emilii Jurgielewicz-Delegacz, pt. „Wypadek w komunikacji z udziałem osób niepełnosprawnych ze szczególnym uwzględnieniem osób niewidomych i słabowidzących. Studium prawno-kryminologiczne”, która zdobyła w 2015 roku nagrodę Rzecznika Praw Obywatelskich w konkursie na najlepszą pracę doktorską dotyczącą wykluczenia społecznego.

Jest także członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym pełni funkcję prezesa w Stowarzyszeniu Popularyzacji Wiedzy Prawnej oraz jest aktywnie zaangażowana w Towarzystwo Naukowe Prawa Karnego, Societas Humboldtiana Polonorum, a także Polskie Towarzystwo Kryminologiczne im. prof. Stanisława Batawii.

Projekty badawcze

Kierownik projektów badawczych:

• 2008–2011: „Przepadek przedmiotów i korzyści pochodzących z przestępstwa”,
• 2011–2014: „Opracowanie systemu wykrywania zagrożeń bezpieczeństwa osób niewidomych i słabowidzących ze szczególnym uwzględnieniem ruchu drogowego. Aspekty prawno-kryminologiczne i technologiczne”.

Wykonawca projektów badawczych:

• 2002–2006: „Rozwiązania prawne i organizacyjno-techniczne w zwalczaniu przestępczości organizowanej oraz terroryzmu ze szczególnym uwzględnieniem problematyki dowodów procesowych oraz instytucji świadka koronnego” (kierownik grantu: Emil Walenty Pływaczewski),
• 2008–2011: „Monitoring, identyfikacja i przeciwdziałanie zagrożeniom bezpieczeństwa obywateli” (kierownik grantu: Emil Walenty Pływaczewski),
• 2009–2011: „Prawne i kryminologiczne aspekty wdrożenia i stosowania nowoczesnych technologii służących ochronie bezpieczeństwa wewnętrznego” (kierownik grantu: Wojciech Filipkowski),
• 2009–2011: „Jurisdiktionskonflikte bei grenzüberschreitender Kriminalität – ein Rechtsvergleich zum Internationalen Strafrecht” (kierownik grantu: Arndt Sinn, Uniwersytet w Osnabrück),
• 2011–2014: „Nowoczesne technologie dla/w procesie karnym i ich wykorzystanie – aspekty techniczne, kryminalistyczne, kryminologiczne i prawne” (kierownik grantu: Emil Walenty Pływaczewski),
• 2014–2017: „Auswirkungen der Liberalisierung des Internethandels in Europa auf den Phänomenbereich der Arzneimittelkriminalität (ALPhA)” (kierownik grantu: Arndt Sinn, Uniwersytet w Osnabrück).

Pełnione funkcje

Ewa Monika Guzik-Makaruk pełniła wiele istotnych funkcji na przestrzeni lat, wykazując się znaczącym zaangażowaniem w różnorodne obszary związane z prawem oraz edukacją. Jej kariera obejmuje **między innymi**:

• przewodniczenie Komisji Dyscyplinarnej ds. studentów Uniwersytetu w Białymstoku w latach 1995–1999,
• udział jako ekspert w pracach Sejmowej Komisji Rodziny, szczególnie w Podkomisji Nadzwyczajnej do spraw grup psychomanipulacyjnych w latach 1999 i 2000,
• bycie pełnomocnikiem Dziekana Wydziału Prawa do spraw kontaktów ze szkołami średnimi w 2007 i 2008 roku,
• ekspert w Panelu Tematycznym Społeczeństwo Obywatelskie w ramach Narodowego Programu Foresight Polska 2020 w 2007 i 2008 roku,
• pełnomocnik Dziekana Wydziału Prawa do spraw promocji w latach 2008–2010,
• sprawowanie funkcji Rzecznika Dyscyplinarnego ds. Nauczycieli Akademickich Uniwersytetu w Białymstoku w latach 2006–2012,
• prodziekan do spraw nauki na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku w okresie 2012–2019,
• członkostwo w Krajowej Radzie Transplantacyjnej, gdzie została powołana do Komisji Etycznej oraz Zespołu ds. Opinii Prawnych i Regulacji Międzynarodowych w latach 2014-2018 i 2018-2022,
• bycie członkiem Rady Programowej Polskiej Platformy Bezpieczeństwa Wewnętrznego od 17 czerwca 2015 roku,
• arbiter Główny oraz Arbiter Rekomendowany we Wschodnim Sądzie Arbitrażowym przy Izbie Przemysłowo-Handlowej w Białymstoku od 2015 roku,
• powołanie w skład komisji egzaminacyjnej do spraw aplikacji adwokackiej przy Ministrze Sprawiedliwości na mocy zarządzenia z dnia 16 marca 2017 roku,
• object of the International Center for Criminal Research and Expertise (czerwiec 2017),
• prezes Stowarzyszenia Polska Platforma Bezpieczeństwa Wewnętrznego (PPBW) od 6 grudnia 2017 roku,
• członkostwo w Zespole Ekspertów Narodowego Centrum Nauki w panelu HS5 – Prawo, nauki o polityce oraz polityki publiczne od stycznia 2018 roku,
• ekspert w CEPOL – Europejskiej Agencji Szkolenia w Zakresie Egzekwowania Prawa od maja 2018 roku,
• przewodnicząca zespołu ds. opinii prawnych i współpracy międzynarodowej w Krajowej Radzie Transplantacyjnej na kadencję 2018-2022 od 10 stycznia 2019 roku,
• associate editor w czasopiśmie Journal of Alzheimer`s Disease w latach 2019-2020, w czasopiśmie z listy MNiSW za 100 punktów.

Nagrody i odznaczenia

Osoba, o której mowa, zdobyła wiele prestigiwych nagród i odznaczeń przez swoją karierę akademicką i badawczą. Wśród jej osiągnięć wymienia się:

• nagroda Dziekana Wydziału Prawa za osiągnięcia dydaktyczne i organizacyjne w roku akademickim 1995/1996,
• indywidualna nagroda II stopnia przyznana przez Rektora Uniwersytetu w Białymstoku za pracę naukową w październiku 2000,
• indywidualna nagroda II stopnia przyznana przez Rektora Uniwersytetu w Białymstoku za pracę naukową w październiku 2010,
• Medal „Zasłużony dla Uniwersytetu w Białymstoku” przyznany w październiku 2012,
• Oskar Studencki w 2014,
• Brązowy Krzyż Zasługi nadany przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego w marcu 2015,
• Medal Srebrny za Długoletnią Służbę przyznany przez Prezydenta RP w 2016,
• laureatka II edycji Nagrody Naukowej Oddziału PAN w Olsztynie i w Białymstoku w kategorii „Nauki humanistyczne i społeczne”, nagroda za publikację pt. Transplantacja narządów, tkanek i komórek. Wybrane aspekty kryminologiczne i prawnokarne w 2018,
• nagroda za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w 2019.

---

Oceń: Ewa Monika Guzik-Makaruk

---