Włodzimierz Kawecki

---

Życiorys

Włodzimierz Kawecki był osobą o bogatym życiorysie, któremu na pewno warto poświęcić chwilę uwagi. Był synem Bolesława i Krystyny z Abstorskich. W okresie swojej młodości uczęszczał do szkoły podstawowej w Jaworznie, a swoje gimnazjalne wykształcenie zdobywał we Lwowie oraz Krakowie. Warto zaznaczyć, że już w wieku zaledwie 13 lat brał udział w walkach o Lwów w 1918 roku, które miały miejsce podczas wojny polsko-ukraińskiej. To doświadczenie niewątpliwie miało wpływ na jego dalsze życie.

W 1923 roku uzyskał maturę, a następnie ukończył Wydział Rolno-Lasowy Politechniki Lwowskiej, zdobywając tytuł inżyniera leśnika. Po studiach przeszedł szkolenie w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty, a potem odbył służbę w 12 Pułku Piechoty.

Po zakończeniu swojej edukacji, Włodzimierz Kawecki rozpoczął pracę w Sekcji Leśnej Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego, gdzie stał się autorem licznych artykułów popularnonaukowych na temat leśnictwa. Jego prace były publikowane w takich czasopismach jak „Świadowid”, „IKC” czy „Zagroda Wzorowa”. Z czasem objął stanowisko leśnika powiatowego w Żywcu, gdzie opracował szereg książek dotyczących lasów Żywiecczyzny, jak również kultury, sztuki i tradycji tego regionu.

Włodzimierz Kawecki był także zwolennikiem ochrony środowiska. To on postulował oraz projektował utworzenie rezerwatów przyrody w trzech lokalizacjach regionu żywieckiego: w obrębie Wielkiej Rajczy, pod Halą Rysianka oraz w górnych partiach Romanki. Warto dodać, że dwa z jego zaproponowanych rezerwatów zostały utworzone w okresie Polski Ludowej.

Jego pasje obejmowały także rysownictwo i malarstwo, a dokonania artystyczne prezentował w Krakowskim Towarzystwie Sztuk Pięknych, będąc jednym z uczniów Leona Wyczółkowskiego.

W obliczu zbliżającego się konfliktu zbrojnego, w 1939 roku został zmobilizowany. Po rozpoczęciu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej jako podporucznik. Jednak na skutek agresji ZSRR na Polskę, 17 września 1939 roku został aresztowany przez sowietów i przetrzymywany w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku jego los tragicznie się zakończył, gdyż wraz z innymi jeńcami został przewieziony do Charkowa i tam zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD, na mocy decyzji biura politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Jego ciało potajemnie pochowano w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach. Obecnie w tym miejscu znajduje się Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, którego oficjalne otwarcie miało miejsce 17 czerwca 2000 roku.

Wybrane publikacje

Włodzimierz Kawecki ma na swoim koncie wiele znaczących publikacji, które odpowiadają na różnorodne potrzeby czytelników zainteresowanych tematyką Żywiecczyzny.

• Lasy Żywiecczyzny, ich teraźniejszość i przeszłość (Polska Akademia Umiejętności; Kraków; 1939; ponowne wydanie w 2014),
• Zima na Żywiecczyźnie (Żywiec; 1938),
• Żywiecczyzna (Wydawnictwo Ministerstwa Komunikacji : Nowoczesna Spółka Wydawnicza; 193?),

Upamiętnienie

5 października 2007 roku, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło ogłosił pośmiertne awansowanie Włodzimierza Kaweckiego do stopnia porucznika. Uroczystość miała miejsce 10 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

W dniu 17 września 2010 roku, w ramach ogólnopolskiej akcji „Katyń… pamiętamy” oraz „Katyń… Ocalić od zapomnienia”, w Jaworznie odbyło się zbiorowe posadzenie Dębu Pamięci. Drzewo to upamiętnia dziewięć ofiar zbrodni katyńskiej, w tym samego Włodzimierza Kaweckiego.

Ponadto, w kwietniu 2011 roku, w miejscowości Ostrów Mazowiecka-Komorów zasadzono kolejny Dąb Pamięci, który był hołdem dla Włodzimierza Kaweckiego. Zasadziła go jego córka, Barbara Kawecka.

---

Oceń: Włodzimierz Kawecki

---