Zbigniew Kawecki

---

Życiorys

Wychowany we Lwowie, Zbigniew Kawecki był synem Bolesława Franciszka oraz Krystyny Jadwigi, pochodzącej z rodziny Abstorskich. W młodości aktywnie uczestniczył w obronie Lwowa, co może podkreślać jego patriotyczne zaangażowanie.

Studia realizował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w trakcie nauki zdobył doświadczenie jako asystent w Stacji Ochrony Roślin. W jego działalności zawodowej znalazły się również role instruktora w ZHP, a także członka Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” oraz Związku Inteligencji Ludowej.

W 1933 roku Zbigniew obronił doktorat, co otworzyło mu drzwi do dalszej kariery naukowej. Już w 1936 roku objął stanowisko kierownika Stacji Ochrony Roślin w Kielcach, a w czasie hitlerowskiej okupacji, siedziba tej instytucji została przeniesiona do Radomia.

W związku z wybuchem II wojny światowej, od listopada 1939 roku, związał się z ruchem oporu, stając się żołnierzem SZP-ZWZ-AK pod pseudonimem „Brzoza”. Jego działalność obejmowała również pracę w niemieckiej administracji, w ramach której wchodził w skład specjalnego zespołu, bezpośrednio podlegającego szefowi Oddziału II Wywiadu Komendy Okręgu Kielce.

Oprócz tego, uczestniczył w konspiracyjnym ruchu ludowym w ramach Stronnictwa Ludowego „ROCH”, gdzie znajdował się w wojewódzkim kierownictwie tej organizacji. W latach 1943–1945 prowadził wykłady na tajnych kursach edukacyjnych.

Po wojnie, w czasie zatrzymania w latach 1945–1947, był internowany w ZSRR. Po powrocie do kraju, powrócił do pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1951 roku uzyskał habilitację.

Od 1952 roku pełnił obowiązki kierownika Katedry Zoologii na Wydziale Zoologicznym UJ. W 1953 roku, Zbigniew Kawecki przeszedł do nowo powstałej Wyższej Szkoły Rolniczej, a w 1957 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, wciąż kierując pracami Wydziału Zootechniki.

W 1958 roku przeniósł się do Warszawy i związał się zawodowo z SGGW, gdzie w 1964 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego oraz kierował Zakładem Entomologii Stosowanej aż do swojej emerytury w 1978 roku.

Praca naukowa

Jego praca koncentrowała się na ochronie roślin, co w bezpośredni sposób wpisuje się w badania nad biologią oraz metodami zwalczania mszyc i czerwców, szczególnie z grupy Hemiptera i Sternorrhyncha. Faunistyka, fizjografia oraz biologia czerwców stanowiły równoległe obszary jego badań, z wyraźnym ukierunkowaniem na misecznikowate, należące do rodziny Coccidae.

Oprócz badań nad czerwcami, zajmował się także zoologią stosowaną i historią nauk zoologicznych. Jest autorem pionierskich prac w tej dziedzinie, które zainicjowały badania nad czerwcami jako ważnym elementem ekosystemów.

W jego dorobku naukowym znajduje się monograficzne opracowanie misecznikowatych jako szkodników w uprawach roślin sadowniczych i ozdobnych. Ponadto, przygotował pierwszy w Polsce katalog czerwców, w ramach którego opisał również trzy nowe gatunki. Jego prace nie ograniczały się jedynie do biologii czerwców; był także autorem monografii dotyczącej biografii oraz spuścizny naukowej polskich zoologów.

Ogólny dorobek Zbigniewa Kaweckiego obejmuje 130 publikacji naukowych, w tym kilka cennych poradników oraz podręczników, które w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju wiedzy w obszarze zoologii oraz ochrony roślin.

---

Oceń: Zbigniew Kawecki

---