Kazimierz Antoni Brożek, znany pułkownik piechoty Wojska Polskiego, urodził się 16 stycznia 1895 roku w Jaworznie. Jego życie, które trwało do przed 1975 roku, jest przykładem zaangażowania w służbę wojskową oraz oddania dla kraju.
W trakcie swojej kariery wojskowej Brożek zdobył uznanie i szacunek wśród swoich podwładnych oraz oficerów, co czyni go istotną postacią w historii Wojska Polskiego.
Życiorys
Kazimierz Brożek przyszedł na świat w rodzinie Franciszka oraz Anny. Swoje wykształcenie zdobył w Szkole Przemysłowej w Jaworznie, gdzie uzyskał patent rysownika maszynowego. Od 1914 roku pełnił służbę w Legionach Polskich, a konkretnie w 3 pułku piechoty, gdzie dosłużył się znaczących awansów. Jako dowódca plutonu w I baonie oraz później kompanią w II baonie, rozpoczął swoją wojskową karierę.
W ciągu swojej służby awansował kolejno na chorążego (12 października 1914), podporucznika (9 sierpnia 1915) oraz porucznika (1 listopada 1916). Jego wojskowa kariera rozwijała się dynamicznie, a w 1918 roku brał udział w formowaniu 1 pułku piechoty Polskiej Siły Zbrojnej. W październiku tego samego roku otrzymał awans na kapitana, a kilka tygodni później w listopadzie, z całym pułkiem, wstąpił do Wojska Polskiego.
W strukturach polskiego wojska pełnił rolę dowódcy baonu w 20 pułku piechoty, a następnie awansował na majora piechoty. Latem 1919 roku objął dowództwo nad 3 pułkiem piechoty Legionów. 1 czerwca 1919 roku został zweryfikowany jako major piechoty, kontynuując po wojnie swoją służbę jako dowódca II baonu w 3 pułku piechoty Legionów.
12 kwietnia 1927 roku awansował do stopnia podpułkownika, z datą starszeństwa od 1 stycznia 1927 roku, otrzymując 4. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Piątego maja tego samego roku został przeniesiony do 38 pułku piechoty w Przemyślu, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W styczniu roku 1931 miała miejsce kolejna zmiana – tym razem został dowódcą 20 pułku piechoty w Krakowie. W marcu 1937 awansował na pułkownika piechoty. Pełnił swoje obowiązki na tym stanowisku aż do wybuchu II wojny światowej.
Pod jego dowództwem pułk brał udział w wojnie obronnej w 1939 roku w składzie 6 Dywizji Piechoty (Armia „Kraków”). Dywizja poddała się 21 września 1939 roku pod Rawą Ruską. Po kapitulacji, pułkownik Brożek trafił do niewoli, gdzie przebywał w Oflagu VII A w Murnau, a 29 kwietnia 1945 roku doczekał się wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Dalsze losy Kazimierza Brożka po tym wydarzeniu nie są obecnie znane.
Ordery i odznaczenia
Kazimierz Brożek, znany z licznych osiągnięć, został uhonorowany różnorodnymi odznaczeniami, co dowodzi jego wyjątkowej odwagi i poświęcenia. Poniżej przedstawiono szczegółowy wykaz nagród, które otrzymał w ciągu swojego życia.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2850, przyznany 17 stycznia 1921,
- Krzyż Niepodległości, nadany 6 czerwca 1931,
- Krzyż Walecznych, przyznany czterokrotnie,
- Srebrny Krzyż Zasługi, otrzymany 10 listopada 1925,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Krzyż Węgierski Zasługi III klasy, nadany przez Węgry.
Przypisy
- M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1085 „za zasługi, położone w akcji ratowniczej w czasie pożaru z narażeniem życia”.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 1 z 28.01.1931 r., s. 9.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 14 z 05.05.1927 r., s. 128.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 20.04.1927 r., s. 117.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 20, 550.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 20.
- Wykaz Legionistów.
- Lista starszeństwa 1917, s. 11.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Janusz Skulich | Feliks Kamiński (pułkownik) | Józef Siupka | Stanisław Sommer | Bolesław Pędzikiewicz | Irena Odrzywołek | Sławomir Stróżak | Karol Pniak | Erazm GrotowskiOceń: Kazimierz Brożek