Sławomir Stróżak

---

Życiorys

Sławomir Stróżak, urodzony 26 listopada 1970 roku w Jaworznie w województwie katowickim, był synem Józefa i Agaty. To tu rozpoczęła się jego życiowa droga, która wiódł przez różne etapy kariery i życia osobistego. Wykształcenie zdobywał w sposób systematyczny, przywiązując dużą wagę do rozwoju osobistego.

Wykształcenie

W 1985 roku ukończył szkołę podstawową, następnie kontynuował naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej. Zdecydował się również na dalszą edukację, uczęszczając do trzyletniego technikum na kierunku techniczno-energetycznym w Jaworznie. Jego pasja do skakania ze spadochronem zainicjowała się w 1987 roku, kiedy to wstąpił do aeroklubu bielskiego, gdzie zrealizował swoje pierwsze skoki. W 1991 roku poślubił swoje studia w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. W trakcie studiów, zaangażował się w działalność Naukowego Koła Podchorążych oraz osiągnął tytuł instruktora spadochronowego III klasy.

Nie można również pominąć jego edukacji językowej, którą rozpoczął w 1998 roku, kończąc kurs języka angielskiego I stopnia. W szczególności dbał o rozwój w tym zakresie, zdobywając jednocześnie kolejne stopnie zaawansowania, tj. angielski II i III stopnia w latach 2002 i 2003.

Służba wojskowa

12 czerwca 1995 roku Sławomir Stróżak został mianowany na stopień podporucznika. Jego kariera wojskowa zyskała na intensywności, gdy trafił do Bielska-Białej, gdzie objął dowództwo plutonu szturmowego w 18 batalionie desantowo-szturmowym im. kpt. Ignacego Gazurka. W trakcie służby brał udział w licznych ćwiczeniach zarówno w kraju, jak i zagranicą, m.in. w „Kozackim Stepie – 97” na Ukrainie. Po awansie do stopnia porucznika, który otrzymał 21 lipca 1998 roku, pełnił zaszczytną rolę w Polskim Kontyngencie Wojskowym KFOR w Kosowie od 1999 do 2000 roku. Jego funkcja jako dowódcy 3 plutonu szturmowego stała się kamieniem milowym w jego karierze.

Następnie, w styczniu 2004 roku został skierowany do Iraku, gdzie był dowódcą kompanii rozpoznawczej. Tragicznym momentem w jego życiu była sytuacja z 8 maja 2004 roku, kiedy to w wyniku ataku mina-pułapka, w trakcie wykonywania zadań dowódczych, został cięzko ranny. Niestety, pomimo transportu do szpitala polowego, zmarł na skutek odniesionych obrażeń.

Inna działalność

Sławomir Stróżak był również doświadczonym instruktorem spadochronowym II klasy, mając na koncie 300 skoków. Działał aktywnie jako płetwonurek w bazie nurkowej w Jaworznie oraz jako ratownik WOPR. Jego szeroki zakres zainteresowań i działalności pokazuje, jak niezwykłą osobą był, co znacząco wpłynęło na życie wielu osób w jego otoczeniu.

Pogrzeb

11 maja 2004 roku przetransportowano jego ciało do kraju na pokładzie samolotu CASA C-295, który wylądował w Krakowie na lotnisku Balice. Ceremonia miała charakter niezwykle uroczysty, w której udział wzięli: wojskowa asysta honorowa z 6 Brygady Desantowo-Szturmowej, rodzina, a także prominentni przedstawiciele Wojska Polskiego, tacy jak sekretarz stanu – I zastępca ministra obrony narodowej Janusz Zemke, dowódca Wojsk Lądowych gen. broni Edward Pietrzyk oraz dowódca 2 Korpusu Zmechanizowanego gen. dyw. Mieczysław Stachowiak. Modlitwę za zmarłego odmówił dziekan 2 KZ, ks. płk Henryk Polak.

13 maja 2004 roku miał miejsce pogrzeb na cmentarzu parafialnym w Wapienicy. Mszy świętej przewodniczył biskup polowy Wojska Polskiego gen. Sławoj Leszek Głódź. W homilii przypomniał o bohaterstwie kapitana i jego ogromnym poświęceniu. Dodał, że kapitan Stróżak był nie tylko wspaniałym żołnierzem, ale także wzorowym mężem i ojcem.

W ceremonii uczestniczyli liczni żołnierze i mieszkańcy Bielska-Białej. Wśród nich był szef Sztabu Generalnego WP generał Czesław Piątas, minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński oraz wojewoda śląski Lechosław Jarzębski. W trakcie uroczystości minister Jerzy Szmajdziński stwierdził:

„(…) Wszyscy żegnają dziś bohatera, którego czyn wpisał się w historię tradycji oręża polskiego. Był nie tylko człowiekiem honoru. Uczynił coś więcej. Nie ma przecież większej ofiary niż ta, gdy ktoś oddaje swoje życie za innych. Taki jest sens żołnierskiego i do głębi ludzkiego poświęcenia, jakim zapisał się w historii kapitan Sławomir Stróżak, który wypełniał „misję wielkiej wagi, dając świadectwo naszej polskiej współodpowiedzialności za wolność waszą i naszą”. Był znakomitym żołnierzem i godnym obywatelem Bielska-Białej, dobrym mężem i ojcem. Jego imię będzie nosić jeden z pododdziałów 18 batalionu desantowo-szturmowego (…).

Kapitana Stróżaka pochowano na Cmentarzu Komunalnym Parafii św. Franciszka z Asyżu w Wapienicy. Odszedł w wieku 33 lat, pozostawiając za sobą żonę Monikę i troje dzieci – synów Szymona (14 lat), Dragomira (8 lat) i 3-letnią córkę Polę.

Awanse

W przypadku Sławomira Stróżaka jego kariera wojskowa jest pełna ważnych awansów, które odzwierciedlają jego wkład w służbę. Poniżej przedstawiamy szczegółowe daty jego awansów:

• podporucznik – 1995,
• porucznik – 1998,
• kapitan – 2004 (pośmiertnie).

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

W ciągu swojego życia Sławomir Stróżak został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które są wyrazem jego zasług dla kraju oraz służby w strukturach wojskowych.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 8 maja 2004 (pośmiertnie),
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1997,
• Medal NATO „W Obronie Wolności i Pokoju” za służbę w Kosowie KFOR – 2000,
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1993,
• Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia – 1995,
• wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej białą bronią – 2004 (pośmiertnie),
• uhonorowany wpisem do Księgi Honorowej Wojska Polskiego – 2004 (pośmiertnie),
• uhonorowany odznaką mistrzowską instruktora spadochronowego – 2004 (pośmiertnie),
• i inne.

Upamiętnienie

Pośmiertnie kpt. Sławomir Stróżak uzyskał wyższy stopień wojskowy, został uhonorowany poprzez wpis do księgi honorowej Ministra Obrony Narodowej oraz wyróżniony przez MON specjalną białą bronią. Zgodnie z decyzją nr 230/MON/PSSS Ministra Obrony Narodowej z 12 sierpnia 2004 r., 2 kompania szturmowa 18 bielskiego batalionu desantowo-szturmowego, przynależącego do 6 Brygady Desantowo-Szturmowej, zyskała zaszczyt noszenia imienia kpt. Sławomira Gabriela Stróżaka. Warto również wspomnieć, że w Jaworznie znajduje się baza nurkowa nosząca nazwę „Koparek”, która również upamiętnia jego postać.

Jako dowódca kompanii, kpt. Stróżak szczególnie cenił zasadę, która mówiła:

„Problem mojego podwładnego, jest moim problemem. Porażka podwładnego jest moją porażką”

Co roku, na rocznicę jego śmierci, 2 kompania szturmowa 18 batalionu desantowo-szturmowego organizuje asystę honorową przy grobie kapitana na cmentarzu w Wapienicy, gdzie odprawiana jest uroczysta msza święta w intencji zmarłego. Porucznik Damian Główka, oficer prasowy 18 batalionu powietrznodesantowego im. kpt. Ignacego Gazurka, podkreślił:

„W batalionie zapamiętano kpt. Stróżaka jako doskonałego dowódcę i wspaniałego kolegę. 2 kompania szturmowa przyjęła jego imię. Była to decyzja bez precedensu. Żołnierze zyskali patrona, którym został ich kolega. Ten fakt pomaga nam kultywować pamięć o śp. kpt. Stróżaku. W pomieszczeniach kompanii znajduje się poświęcona mu gablota, a na ścianach wiszą zdjęcia z różnych okresów jego służby. Dzięki temu jest wśród nas. Pamiętamy o wszystkich rocznicach związanych z tragicznie zmarłym oficerem. Jest bohaterem, zasłużył, aby pamięć o nim się nie zatarła.”

W 2006 roku bielski fotograf Jerzy Nieroda zrealizował wystawę fotograficzną poświęconą kpt. Stróżakowi zatytułowaną „Kapitan Sławomir Stróżak w obiektywie”. Dodatkowo w maju 2018 r. Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych zorganizowało „Rajd Pamięci 22 Poległych w Iraku”, w ramach którego dwóch weteranów odbyło długi rajd rowerowy, aby uhonorować poległych żołnierzy, w tym kapitana Sławomira Stróżaka.

29 lipca 2022 r. Centrum Weterana Działań Poza Granicami Państwa, we współpracy z innymi służbami, w tym spadochroniarzami z 6 Brygady Powietrznodesantowej im. gen. bryg. Stanisława Franciszka Sosabowskiego, zorganizowało „Przejazd Pamięci”. W ramach „3 Rajdu Motocyklowego Weteranów” zaplanowano wizytę na cmentarzach, by uczcić pamięć poległych żołnierzy. Żołnierze zapalili znicze oraz oddali honory przy grobie kapitana w Wapienicy, a także spotkali się z członkami rodziny.

---

Oceń: Sławomir Stróżak

---